lundi 30 mars 2015

Η καλύτερη εκδρομή μας!


Είναι κάποιες στιγμές που νιώθω τυχερή που έχω διαλέξει το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Είναι αυτές οι στιγμές που όλα ξεχνιούνται, το άγχος, ο φόβος, οι ευθύνες, η κούραση. Είναι οι στιγμές που χαρούμενα εφηβικά μουτράκια με δάκρυα στα μάτια σε αποχαιρετούν, γιατί τέλειωσε μια επιτυχημένη εκδρομή, γιατί οι εικόνες, οι εμπειρίες, η διασκέδαση θα μείνουν αξέχαστα στη μνήμη τους.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πριν ένα περίπου χρόνο, την Άνοιξη του 2014, πληροφορήθηκα ότι γυμνάσια των Ιωαννίνων πραγματοποιούν εκδρομή στο CERN της Ελβετίας. Διδάσκοντας σε μια μελλοντική Τρίτη Γυμνασίου με πολύ καλά παιδιά στη συμπεριφορά και τις επιδόσεις, σκέφτηκα γιατί όχι και ένα σχολείο όπως το Γυμνάσιο Παραμυθιάς;

Ρώτησα τους μαθητές αν ενδιαφέρονται και το καλοκαίρι άρχισα δουλειά. Ήρθα σε επαφή με καθηγητές φυσικής που διδάσκουν στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο CERN, έμαθα για το πείραμα, πήρα πληροφορίες για τους τόπους επίσκεψης. Το Φθινόπωρο υπέβαλα την πρώτη αίτηση για να μας δεχτούν σε μια ξενάγησή τους. Όταν η αίτησή σου έχει αριθμό 770.000 και όταν απορρίπτονται τα ραντεβού που ζητάς λόγω πληρότητας δυο και τρεις φορές, καταλαβαίνεις πόσο περιζήτητος είναι ο προορισμός από όλα τα ευρωπαϊκά σχολεία.

Παράλληλα ξεκινήσαμε με τους 32 ενδιαφερόμενους μαθητές και ένα πρόγραμμα με θεματολογία σχετική με το πείραμα του CERN, το μάθημα της Ιστορίας της Γ΄ Γυμνασίου και το μάθημα των Γαλλικών, μιας και η Γενεύη είναι γαλλόφωνη: " Από το Διαφωτισμό στο σωματίδιο του Θεού". Οι μαθητές ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του προγράμματος και έκαναν εργασίες τις οποίες παρουσίαζαν κατά τη διάρκεια της χρονιάς στους συμμαθητές τους.

Δεν έλειψε και κάποια αρνητικότητα και καχυποψία από εσωστρεφή άτομα η οποία ξεπεράστηκε αμέσως.

Είναι αξιοθαύμαστο πόσοι Έλληνες επιστήμονες και άνθρωποι του πνεύματος ζουν, εργάζονται και είναι αναγνωρισμένοι στο εξωτερικό. Κάποιους από αυτούς είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε και να μας δείξουν με χαρά τον τόπο εργασίας και δημιουργίας τους.

Πρώτα πρώτα το διευθυντή του Ελληνικού Ινστιτούτου στη Βενετία κύριο Γεώργιο Πλουμίδη που μας μίλησε για τους Έλληνες της Βενετίας και τη Φλαγγίνειο Σχολή.

Τον κ. Κώστα Φουντά (Prof. Constantinos Foudas, High Energy Physics Group) που μας υποδέχτηκε, μας μίλησε και μας συνόδευσε σε όλες τις επισκέψεις μας στο χώρο του CERN.

Τον Αντώνη (Φυσικό) και τον Αναστάση ( Μηχανικό Υπολογιστών) που με απλά λόγια μας μίλησαν για το πείραμα και για το σπουδαίο ρόλο που κατέχει η φυσική στη ζωή μας.

Το Μάριο Κόγια ( Μηχανικό Υπολογιστών ΕΜΠ) που τόνισε τη συλλογικότητα και τη συνεργασία επιστημόνων διαφόρων εθνικοτήτων στο ερευνητικό κέντρο του CERN, προκειμένου να πετύχουν έναν κοινό σκοπό.

Τη Χριστίνα Γεωργίου, πρώην μαθήτρια του Γυμνασίου Παραμυθιάς που κάνει διδακτορικό στη νευροβιολογία και μας μίλησε για τις σπουδές της, τη σημασία της πολυγλωσσίας και των γαλλικών, τη ζωή στη Γενεύη.

Εκτός από τη συνάντηση και συζήτηση με αυτούς τους ανθρώπους που θεωρώ ένα σημαντικό κομμάτι της εκδρομής μας, οι μαθητές απόλαυσαν τα αξιοθέατα της Ιταλίας, της Ελβετίας και ενός μικρού τμήματος της Γαλλίας. Ο ξεναγός μας Πανταζής Δημητριάδης δεν παρέλειπε σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού να μας δίνει πληροφορίες και να μας οδηγεί στα σημαντικότερα μνημεία.

Ας το πούμε για μια ακόμα φορά: το σχολείο δεν είναι μόνο μαθηματικά, αρχαία και γλώσσα αλλά πρωτοβουλίες και δραστηριότητες οι οποίες δημιουργούν αίσθηση συλλογικότητας, προσφέρουν σωστά πρότυπα, χαρίζουν πολύτιμες εμπειρίες και διευρύνουν τους ορίζοντες των μαθητών μας.

Το ποίημα της Τάνιας Δημάκα τραγουδήθηκε στο λεωφορείο σε ρυθμό ραπ:

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ

Πόσες και σήμερα;;;; Δεν υπάρχουν μέρες τελείωσε η μέτρηση
έφτασε η ώρα για καινούργια αναμέτρηση
κάτσε φίλε και μέτρα τον ευτυχισμένο χρόνο
στιγμές που έζησες εσύ πέρα μακριά απ' τον πόνο

Γράψε όλες τις στιγμές και μην ξεχνάς καμία
και πάνω πάνω βάλε ''Εκδρομή στην Ελβετία''
γιατί ήταν αξέχαστες στιγμές στην ιστορία
εικόνες που θα' χεις από την εφηβεία
Γι' αυτό λίγο πριν φτάσουμε πες ένα ευχαριστώ
στους καθηγητές, στον οδηγό αλλά και στον ξεναγό
και μην ποτέ ξεχάσεις τον πιο σημαντικό
τον κουρασμένο και ευτυχισμένο διπλανό

Με το καράβι πέρασες και πήγες Βενετία
κούναγε λιγάκι αλλά ζημιά καμία
Ξαφνιάστηκες σαν άκουσες τον ξεναγό :
“εδώ δίπλα σας βλέπετε το νησί  Ρουσσώ”
Απ' το σαλόνι του σπιτιού που μάζευε η μάνα
βρέθηκες απότομα στην του Μιλάνου σκάλα
Πεινούσες παραδέξου το και γούρλωσε το μάτι
σαν είδες απ' την πίτα το πιο γλυκό κομμάτι

Κουρασμένος ήσουνα πολύ στο λεωφορείο
όμως σηκωνόσουν(α) και έβλεπες το τοπίο
Θαμπώθηκες θαρρώ από τέτοια ομορφιά
Ελβετία και Ιταλία σου πήραν τα μυαλά
Ελβετία, Ελβετία σκορπάμε χαμόγελα σε κάθε πολιτεία
Βενετία, Βενετία, Μπολόνια και Μιλάνο
σήκωσε ψηλά τα χέρια σου ως απάνω
Σε δρόμους άγνωστους πολυπληθείς
βιτρίνες σοκολάτες μα πώς να κρατηθείς;

Δες θέα δεξιά και αριστερά
είσαι περιτριγυρισμένος από κάτασπρα βουνά
Το χιόνι τα καλύπτει τα πάντα εδώ
βουνά ,κορφές και φύση όλα είναι εν λευκώ.
Μα τώρα όλα τέλειωσαν τελειώνω και εγώ
κοίτα μέσα σου και φώναξε τη λέξη "Ευχαριστώ"
Θυμήσου όταν σκέφτεσαι την ευτυχία
πως κάποτε πήγες εκδρομή στην Ελβετία


Ελβετία, Μάρτιος 2015

Στις παρακάτω φωτογραφίες:

  • Το πανό που φιλοτέχνησε ο μαθητής Νίκου Παύλος, τοποθετήθηκε στο πίσω τζάμι του λεωφορείου  προβάλλοντας τους χορηγούς της εκδρομής μας.
  • Αναμνηστική φωτογράφιση μπροστά από το μουσείο Ιστορίας και Τέχνης στη Γενεύη.
  • Οι συνοδοί καθηγητές: Ολυμπία Μπακάλη (φιλόλογος), Αντώνης Παπαδήμας (μαθηματικός) και Έφη Μάρκου ( γαλλικών)